Eindelijk weer eens.

Hallo allemaal, de titel zegt het al, eindelijk weer eens.
we zijn natuurlijk 25 Januari richting Groningen gereden om daar in het NH hotel te logeren om de volgende dag ons te melden op B1VA (8.30 uur). We werden met open armen ontvangen en heel preyyig geholpen. Als eerste natuurlijkeven kijken hoe de Clagett-holte er uit zag en of er nog vreemde dingen waren. Dr vd Wouwe, bekende chirurg voor mij, kwam ook haar blik even werpen om de holte. Het zag er prfect uit zoals zei dat zo mooi kan zeggen in het Vlaams. Maar wat gaat er met die hechtingen gebeuren vroeg ze aan mij. Ik moest haar hetantwoord schuldig blijven omdat dat mij noit verteld is. En daar was Dr vd Wouwe niet zo blij mee en begon direct, met de verpleegkundige, de hechtingen te verwijderen. Dat was niet altijd een pretje omdat ze al lekker diep ingegroeid waren en het dus lastig was om sommige er uit te halen. Ze waren heel blij dat we een afspraak gemaakt hadden om even te laten controleren omdat dit geen hechtingen waren die vanzelf zouden oplossen. En wanneer ik 2 weken later had geweest dat ik dan een groot probleem had gehad met ontstoken en nog verder ingegroeide hechtingen die dan waarschijnlijk wel operatief verwijderd moesten worden. En daar zit niemand op dit ogenblik op te wachten. Maar goed daar moeten we ook niet te lang bij stil staan anders worden we gek. We waren blij dat ze er uit zijn en dat het er prima uitziet. We mochten ook met het verschonen terug naar 1 gaas en een afplakgaas. Dat was een heerlijk gehoor dat ze dat zeiden. Nu kan Annet het doen en zijn we niet meer zo afhankelijk van de thuiszorg. Thuiszorg komt nu 1 keer in de week om toch nog even de controle te handhaven en als er toch iets mocht gebeuren of als wij twijfelen dat zij direct weer kunnen aanschuiven.
Daarna naar de longpoli. Bloed prikken, foto en niet blazen. Foto was goed en zoals we verwachtten ging het allemaal de goede kant op. Besproken met Dr Nossent hoe het kan dat ik de ene dag in topvorm ben en dan een andere dag denk dat het niet meer goed komt. Dit is normaal zegt hij, als je weet wat er allemaal met je gedaan is en waar je van moet genezen, is het natuurlijk niet zo dat je direct weer in staat bent om het allemaal te doen zoals je wilt. En...... dat duurt nog wel even. je lichaam heeft tijd nodig om rustig te worden en te genezen. Qua longen gaan we al de goede kant op en wat betreft de Clagett is het gewoon tijd nemen en rust wanneer nodig. Ik mocht wel veranderen van pijnmedicatie omdat ik van de morfine af wilde. Dus vanaf 27 Januari aan de Tramadol. Wel weer met een goed gevoel de poli  afgelopen, we mogen 3 weken thuis blijven, 26 februari weer op controle.
Wat betreft mijn stem is er nog steeds geen duidelijkheid omdat er geen afsparaakgemaakt was bij de KNO terwijl ik dacht dat het wel zo zou zijn. Dit is nu op 26 februari, afspraakbrief is al binnen. Hopen dat er dan wat duidelijk wordt.
Ook nog even met Tiny, maarschappelijk werkster, geteut over van alles en nog wat. Altijd goed om even met iemand te praten die verstand heeft van de situatie en weet welke wegen je eventueel moet bewandelein bij problemen of iets dergelijks. Maar natuurlijk ook om lekker even je ei kwijt te willlen.
Dat was het ziekenhuis en dat was al druk zat, maar we moesten nog door naar Vaasen (dicht bij Apeldoorn) om onze nieuwe voortent op te halen. Om half 2 waren we daar maar toen was die meneer er nog niet, wat logisch is als je om 3 uur afgesproken hebt. Nou dan maar even lunchen in de snackbar. Annet een patatje oorlog en fricandel speciaal. En ik een halve kip. Heerlijk was het. Ondertussen was het half 3 en de meneer was thuis. Even een babbeltje en inladen maar. Prachtige tent waar we veel plezier aan zullen beleven.



Daarna snel door naar huis want wij houden niet van files. Kwart voor 5 waren we thuis en reden direct door naar Dik en Daphne want daar was Dennie en we mochten daar lekker eten.
Boerenkool met worst, heerlijk en gezellig met z'n 8-en aan tafel. Alles was goed gegaan met Dennie waar wij natuurlijk ook blij mee waren.
7 uur stapten we ons huisje binnen en ik plofte direct op de bank met een Morfinepil in mijn maag om de Clagett te laten rusten. 's Avonds zouden we nog bij Simone op verjaaardag maar dat liet ik even afhangen hoe ik me voelde. Na 1,5 even lekker gelegen te hebben was ik er wel weer en maakten we ons op voor de trip naar de Tulpenstraat. het was niet druk maar wel gezellig. Even een biertje en een hapje en stom ouwehoeren. Ik denk dat we om half 12 richting huis gingen en dus om 12 uur afgepeigert in bed rolden.
De volgende dag was ik niet helemaal top en had natuurlijk een terugslag van de toch wel zware Donderdag. Hoe verder de dag vorderde hoe beroerder ik werd. Veel buikpijn onder in de buik en heel veel keer naar de WC met super kleine flartjes ontlasting. Mijn temperatuur werd wat hoger dan ik gewend ben van mezelf, zeer moe en chagrijnig naar Annet toe, terwijl die er natuurlijk helemaal niks aan kan doen. Ik te bed met een tramadol en de hoop dat het wel zal opknappen. hier kwam niets van terecht en hield daarentegen bijna een week stand. Afgelopen woensdag ging het wel weer een beetje en donderdag was ik weer een beetje de "oude". Ik moest biljarten voor het clubkampioenschap en ging op de Spartamet heen, dik ingepakt met Sjaal, muts en wanten want het vroor 4-5 graden. Het werd een late avond en dat was niet helemaal in mijn planning omdat ik net weer een beetje boven Jan was. 1 uur was ik thuis met 4 partijen biljarten achter de rug. Dus redelijk druk. Vrijdag weer hetzelfde liedje als die week er voor. Buikpijn, moe en naar de klote. Wij te vloeken waar dat nou door komt. Maar we denken dat het komt dat ik toch gewoon nog te veel doe voor wat ik kan. maar ik weet de rem nog niet echt te vinden, of eerlijk gezegd het kantelpunt weet ik niet.
Maar gelukkig was deze periode dat ik niet lekker was maar 1,5 dag en was het zaterdagmiddag weer zo goed als weg. natuurlijk lag ik zaterdag op tijd in bed en was snel in dromenland.
ik heb wel geleerd van deze dagen en hoop ook dat ik er aan zal denken de komende tijd.
Nu lekker sneeuw en ijs. Ikzelf houd er niet zo van maar vanuit je huis en achter het raam ziet het er prachtig uit. Dennie is lekker aan het schaatsen en met de sneeuw aan het klooien.
Zaterdag ging dennie bij zijn vriendin, Tess, op verjaardag  waar hij ook lekker even geschaatst heeft. Ik was ook even op verjaardag maar was nog niet helemaal top dus na 2 uurtjes kon ik met Irma mee rijden die me voor de deur afzette. Dennie had nog geen zin om mee te gaan en mocht nog wel even blijven. Hij zou alleen naar huis komen lopen maar werd later gehaald door Oma Jonker. dat vond ik toch wel lekker.
Gister op verjaardag bij Leonie waar Dennie ook weer het ijs op ging met Thomas en Jet. Ik plofte neer in een heerlijke stoel en zat als een prins. Na 1,5 uur werd het voor ons tijd om op te stappen omdat we nog een verjaardag hadden en ik dus nog even wilde rusten. Op mijn eigen bankje met de benen languit Ajax kijken. Nou ja Ajax, het was meer FC Utrecht.
3 uur werd de rolstoel naar buiten gereden en was het tijd om naar Danique te rijden. Muts op, wanten aan en natuurlijk een kleedje over de benen. De jongens natuurlijk op het ijs en de ouders vanuit huis kijken of alles goed bleef gaan. Met een heerlijk Gluhwijntje en een hapje.
Half 6 was het dus einde druk weekend. Ik heb me er goed doorheen gewerkten gelukkig nergens last van. We hebben dus genoeg rust genomen tussendoor en zoals ik dat nu ervaar is dat ook echt heel belangrijk. Uiteindelijk komt het wel goed denk ik.
Groetjes en tot de volgende keer,

Mies