Wat een klote week heb ik achter de rug. Het begon dinsdag met een bronchoscopie. De arts die het uitvoerde wilde niet echt luisteren hoe of ik me voelde. Ik zou onder een roesje maar ik kreeg te weinig dormicum waardoor ik er bij bleef. En dat was totaal geen pretje. Daarbij kreeg ik ook nog eens wat vervelende bloedvaten bij mijn kont. Dus dat doet ontzettend zeer. Ik voel me gewoon zeer klote en kan nog geen stukje van het eind van de tunnel zien. Ik heb het idee dat ik 1 stap vooruit en 5 achteruit ben gegaan. We moeten positief blijven maar dat is verrekte moeilijk. vandaag was dus zo'n dag dat ik het niet meer zag zitten en heb geen traan meer over. Morgen begint een nieuwe week en hoop ik dat het beter gaat.
Welterusten, Mies
Welterusten, Mies
